جراحی کیسه صفرا و مجاری صفراوی
کیسه صفرا
کیسه صفرا در زیر لوب چهارم کبد و چسبیده به آن در طرف راست و بالای شکم قرار گرفته است. طول آن در حدود ۸-۷ سانتیمتر و حاوی ۸۰ تا ۱۰۰ سانتیمتر مکعب صفرا است. یک لوله باریک به نام مجرای سیستیک، کیسه صفرا را به مجرای اصلی کبد وصل می‌کند. صفرا که در کبد ساخته شده و در هضم غذا نقش مهمی به عهده دارد توسط مجرای اصلی صفرا یا کلدوک، وارد قسمت اول روده باریک می‌شود. کیسه صفرا یک مخزن ذخیره برای صفرا نیست. صفرا مرتباً در کبد ساخته می‌شود. پس از خوردن غذا، کیسه صفرا منقبض شده و صفرا را در داخل روده تخلیه می‌کند. این انقباض در اثر تحریک هورمونی توسط هورمون کله‌سیستوکینین است. ترکیب اصلی صفرا را کلسترول، بیلی‌روبین و نمکهای صفراوی تشکیل می‌دهند. بیلی‌روبین از آزاد شدن هموگلوبین در گلبول‌های قرمز منهدم شده بدست می‌آید. این ماده پس از انتقال به کبد از طریق صفرا دفع می‌شود. نمکهای صفراوی که به وسیله سلولهای کبدی از کلسترول ساخته می‌شوند برای هضم و جذب چربی‌ها، ویتامین‌های محلول در چربی و بعضی از مواد معدنی ضروری می‌باشند. صفرا وارد مجاری صفراوی شده و در نهایت از طریق مجرای مشترک صفرا و پانکراس وارد دوازدهه می‌شود. در طی عمل هضم با رسیدن غذا به دوازدهه (قسمت فوقانی روده باریک)، با تحریک هورمونی، صفرا وارد دوازدهه می‌شود.
صفرا حاوی کلسترول و مواد دیگر است، در صورتی که غلظت کلسترول در صفرا بالا برود و یا غلظت بعضی مواد دیگر در صفرا پایین بیاید، کلسترول ممکن است به صورت بلورهای جامد در آید و هسته اولیه یک سنگ صفراوی را تشکیل دهد. این هسته می‌تواند به تدریج در طول زمان بزرگ شود و به سنگهای درشتی تبدیل گردد ولی اغلب سنگهای صفراوی کوچکتر هستند (غالباً اندازه ارزن) که با این حال اشکالات بیشتری نیز حتی ایجاد می‌کنند. افراد بسیاری دچار سنگ کیسه صفرا می‌شوند. تا مدت‌ها این سنگ‌ها مزاحمت‌هایی ایجاد می‌کنند و علایمی دارند که بیماران با ناراحتی‌های معده و روده اشتباه می‌کنند و نه تنها به درمان نمی‌پردازند، بلکه دارو و درمان‌های بی مورد نیز دریافت می‌کنند. در حالی که بیمار بی خبر است و یا تصور می‌کند که نیازی به درمان جراحی وجود ندارد، یکی از سنگهای موجود در کیسه صفرا ممکن است در حین انقباضات عادی آن به دهانه کیسه رانده شود و در مجرای کیسه گیر کند، این حالت سبب می‌شود کیسه صفرا برای تخلیه خود انقباضات شدیدتری پیدا کند که معمولاً بسیار دردناک است. این درد معمولاً در ناحیه بالا و راست شکم و بالای ناف احساس می‌شود و گاهی به پشت و یا شانه راست نیز سرایت می‌کند. در مواردی که درد شدید است ممکن است با تهوع و استفراغ همراه باشد. اگر انقباضات کیسه صفرا آرام شود سنگ ممکن است مجدداً به داخل آن افتاده و درد کاملاً از بین برود. چنین حملاتی معمولاً ۲۰ دقیقه تا یک ساعت طول کشیده و قولنج صفراوی نامیده می‌شود.
این بیماری سالانه میلیون‌ها نفر را مبتلا می‌کند. در بیشتر موارد سنگ کیسه صفرا بدون علایم ظاهری است اما وقتی سنگ از کیسه صفرا خارج و وارد مجرای صفراوی شود، ایجاد انسداد، درد و قولنج می‌نماید. در صورت انسداد مجرای کیسه صفرا، التهاب کیسه صفرا به وجود می‌آید. همچنین در صورت انسداد مجرای اصلی صفراوی، رنگ مدفوع روشن و ادرار پر رنگ می‌شود و در صورت ادامه وضعیت، صفرا به عقب برگشته و موجب زردی و صدمه رسیدن به کبد می‌شود.
بیشتر سنگ‌ها از کلسترول، بیلی‌روبین و نمکهای صفراوی تشکیل شده‌اند.
سنگهای کیسه صفرا وقتی تشکیل می‌شوند که مایع ذخیره شده در کیسه صفرا تبدیل به شکل قطعاتی از مواد جامد (شبیه سنگ سخت شده) می‌گردد. در حالت طبیعی این مایع که صفرا نامیده می‌شود برای کمک به بدن جهت هضم چربی‌ها استفاده می‌شود.
بیماری‌های کیسه صفرا
اختلالات سیستم صفراوی هر ساله میلیون‌ها نفر را مبتلا می‌کند. تنها در ایالات متحده آمریکا سالانه ۶ بیلیون دلار صرف درمان سنگهای صفراوی می‌شود. بیماری‌های شایع مجاری صفراوی عبارتند از سنگ کیسه صفرا، سنگ مجرای اصلی صفراوی یا کلدوک، التهاب کیسه صفرا (کله‌سیستیت) و سایر بیماریها.
کله‌سیستیت حاد
عبارت است از التهاب حاد کیسه صفرا که در ۹۰ درصد موارد علت آن سنگ صفرا است. موارد کله‌سیستیت حاد بدون سنگ (آکالکالوس) بیشتر در بیماران با وضعیت وخیم ناشی از ترومای شدید، سوختگی، سپسیس، زایمان و غیره دیده می‌شود. کله‌سیستیت حاد معمولاً با انسداد دهانه کیسه صفرا و در نتیجه اتساع آن، تغییرات ایسکمیک و شیمیایی در جدار کیسه صفرا و در بعضی بیماران همراه با رشد باکتری در صفرا یا جدار آن ایجاد می‌شود.
علایم
از نظر بالینی، درد بیمار مانند کولیک صفراوی شروع می‌شود اما بیش از ۲۴-۱۲ ساعت طول می‌کشد و با تب، استفراغ، کاهش اشتها، حساسیت شدید موضعی و مشکل در حرکت کردن بیمار همراه می‌شود. در سونوگرافی، افزایش حجم و ضخامت جدار کیسه صفرا و تجمع مایع در اطراف آن دیده می‌شود.
در آزمایش خون، لکوسیتوز (۱۵۰۰۰-۱۲۰۰۰) با شیفت به چپ، افزایش خفیف آنزیم‌های کبدی و بیلی‌روبین خون (حداکثر ۵-۴) و افزایش خفیف آمیلاز سرم دیده می‌شود. افزایش شدید در تست‌های آزمایشگاهی مذکور، نشانه عوارض شدیدتر مانند گانگرن کیسه صفرا (فساد یا گندیدن کیسه صفرا)، کلانژیت (عفونت مجاری صفراوی) و غیره است.
تشخیص
در حضور علایم بالینی ذکر شده، سونوگرافی با تأیید علایم سونوگرافیک بیماری، جهت تشخیص کافی است اما در موارد خاص و نادر، HIDA SCAN (دقیق‌ترین تست تشخیصی کله‌سیستیت حاد) نیاز می‌شود.
درمان
در ابتدا باید درد و تهوع بیمار را تسکین داد. مایع درمانی و تجویز سرم نیز متناسب با وضعیت بیمار انجام می‌شود. آنتی‌بیوتیک‌های مختلفی مانند سفالوسپورین‌های نسل سوم یا نسل دوم همراه با مترونیدازول مناسب هستند که در بیماران حساس به پنی‌سیلین به جای سفالوسپورین‌ها، می‌توان از جنتامایسین استفاده کرد.
پس از اقدامات فوق، بیمار برای عمل جراحی آماده می‌شود که بهتر است در طی چند روز (۴-۱ روز اول) انجام شود اما در شرایطی که وضعیت بیمار برای عمل جراحی مناست نیست و با تعویق عمل وضعیت بیمار قابل بهبود است، بهتر است عمل جراحی را به ۸-۶ هفته بعد موکول کرد. البته در بیمارانی که برای جراحی اورژانسی مناسب نیستند و به درمان طبی هم جواب نمی‌دهند باید بیمار تحت عمل جراحی کله‌سیستوستومی شود قرار گیرد که ترجیحاً از طریق پرکوتانئوس با هدایت سونوگرافی و یا با بی‌حسی موضعی و با برش کوچک در شکم انجام می‌شود. در بیماران با کله‌سیستیت گانگرنه و یا آمفیزماتو که به درمان طبی جواب نمی‌دهند به هر صورت و علیرغم ریسک بالا باید عمل جراحی کله‌سیستکتومی انجام شود.
کله‌سیستیت مزمن
التهاب مزمن مخاط کیسه صفرا به علت سنگ یا عوامل دیگر بروز می‌کند و ضمن تغییرات مخاطی، افزایش ضخامت جدار کیسه صفرا نیز عارض می‌شود. علل غیر سنگ شامل آدنومیوماتوز، پولیپ، کلسترولوزیس کیسه صفرا و عملکرد نادرست (دیس فانکشن) کیسه صفرا می‌باشند.
علایم
تکرار دردهای ناشی از سنگ به فرمی که در کولیک صفراوی بروز می‌کند. به خصوص در مواقع حمله درد، حساسیت یا درد خفیف لبه دنده‌ای در نقطةه مرفی (محل کیسه صفرا) ممکن است دیده شود. علایم آزمایشگاهی بروز نمی‌کند اما در سونوگرافی ممکن است ضخامت جدار کیسه صفرا به همراه سنگ دیده شود.
تشخیص
سونوگرافی دقیق‌ترین تست تشخیصی برای سنگ صفرا و کله‌سیستیت است. در حضور علایم بالینی تیپیک، دیده شدن سنگ و تغییرات جدار کیسه صفرا در سونوگرافی برای تشخیص کافی است. در علایم غیر تیپیک، اول باید تشخیص‌های افتراقی را به طور کامل بررسی کرد.
درمان
درمان انتخابی سنگ صفراوی علامت‌دار، عمل جراحی کله‌سیستکتومی است مگر اینکه به علل طبی برای بیمار امکان عمل جراحی نباشد که در این بیماران، درمان طبی با اورسودئوکسی کولیک اسید انجام می‌شود. البته در بیمارانی که به علل موقتی دچار سنگ صفرا شده‌اند (مانند دوره بارداری و زایمان) و مبتلا به عوارض سنگ نشده‌اند نیز می‌توان یک دوره کوتاه مدت درمان طبی انجام داد. این دارو با دوز ۶۰۰ میلی‌گرم روزانه در سنگهای کلسترولی (غیر اوپاک و قطر کمتر از ۱۰ میلیمتر) به شرط فانکشن داشتن کیسه صفرا و طی ۱۲-۶ ماه در ۵۰ درصد از بیماران اثر کرده و سنگ حل می‌شود و در بیماران با علل غیر موقتی، با دوز کم برای تمام عمر ادامه می‌یابد. باید در نظر داشت این درمان در سنگهای صفراوی با جنس غیر کلسترولی و نیز در موارد عفونت حاد کیسه صفرا و برخی شرایط دیگر، نه تنها مؤثر نیست بلکه می‌تواند خطرناک نیز باشد.
از سوی دیگر، کوچک کردن قطر سنگ کیسه صفرا به حدی که بتواند به داخل لوله صفرا (کلدوک) مهاجرت نماید، از نظر علمی توصیه نشده است. چون با این مهاجرت و افتادن سنگ به داخل کلدوک، یک عمل (کله‌سیستکتومی) ساده به دو عمل تبدیل می‌شود که یکی همان برداشتن کیسه صفرا و سنگهای آن (کله‌سیستکتومی) است و دیگری تمیز کردن سنگهای کلدوک یا لوله صفراوی است که باید از طریق عمل جراحی (باز یا لاپاروسکوپی) و یا به روش آندوسکوپیک (ERCP) صورت گیرد که خود نه تنها از نظر هزینه بیشتر از یک عمل جراحی ساده برداشتن کیسه صفرا است بلکه می‌تواند برای بیمار خطرات جانی داشته باشد.
از طرفی، سنگ شکنی (نظیر آنچه که در سنگهای کلیه با استفاده از دستگاه سنگ شکنی صورت می‌گیرد) در مورد سنگ کیسه صفرا بکار نمی‌رود. علت آن، تبدیل یک سنگ بزرگ در داخل کیسه صفرا به سنگهای کوچکتر است که می‌توانند به داخل لوله صفرا وارد شده و مشکلات سنگ لوله صفراوی به همان صورت که قبلاً ذکر شد را ایجاد نماید.
صفرا چیست؟
صفرا حاوی آب، کلسترول، چربی‌ها، نمکهای صفراوی، پروتئین‌ها و بیلی‌روبین است. نمکهای صفراوی با چربی ترکیب می‌شوند و بیلی‌روبین به صفرا و مدفوع، رنگ زردی می‌دهد. اگر مایع صفرا حاوی میزان زیادی کلسترول، نمکهای صفراوی یا بیلی‌روبین باشد، در شرایط خاصی می‌تواند به شکل سنگ سخت گردد.
آندوسکوپی در چه مواردی تجویز می شود؟
آندوسکوپی روشی است که پزشک توسط آن داخل بدن بیمار را مشاهده و بررسی می کند . وسیله ای هم که برای این کار استفاده می شود، آندوسکوپ نام دارد.
سنگ کیسه صفرا، علائم، عوارض، تشخیص و درمان
بسیاری از مردم سنگ کیسه صفرا دارند ولی هرگز از وجود آن اطلاع ندارند سنگ صفرا هیچ علائم و نشانه ای ندارد و به طور معمول هم نیازی به درمان ندارند. سنگ صفرا در ایالات متحده شایع است سنگ صفرا در کیسه صفرا، یک عضو کوچک گلابی شکل واقع در کبد تشکیل می شود. کیسه صفرا در روند گوارش با ذخیره صفرا و ترشح آن به داخل روده کوچک هنگام ورود غذا کمک می کند
صفرا یک مایع تولید شده توسط کبد است و از چند ماده از جمله ( کلسترول، بیلی روبین و نمکهای صفراوی که توسط سلول های قرمز خون دور انداخته شده اند ) ساخته شده است. سنگ می تواند در اندازه ی دانه های شن و ماسه کوچک، به بزرگی یک توپ گلف باشند.
سنگ های صفراوی چیست؟
سنگ صفرا قطعه ای از مواد جامد است که در کیسه صفرا تشکیل می شوند این سنگ ها گسترش پیدا می کنند زیرا کلسترول و رنگدانه های صفراوی گاهی اوقات ذرات سختی هستند.
دو نوع اصلی از سنگ های صفراوی وجود دارند.
سنگهای کلسترولی: این سنگ ها معمولاً زرد و سبز رنگ هستند و حدود 80 درصد از سنگ های صفراوی را تشکیل می دهند.
سنگهای رنگدانه: این سنگ ها کوچکتر و تیره تر هستند و از بیلی روبین ساخته می شوند.
چه عواملی باعث تشکیل سنگ های صفراوی می شوند؟
عوامل متعددی ممکن است برای ایجاد سنگ کیسه صفرا گرد هم آیند از جمله:
ژنتیک
وزن بدن
کاهش حرکت ( جنبش) کیسه صفرا
رژیم غذایی
سنگهای صفراوی زمانی که یک عدم تعادل در مواد صفرا رخ دهد تشکیل می شوند به عنوان مثال، سنگ کلسترول ممکن است در اثر زیادی کلسترول در صفرا یا عدم توانایی کیسه صفرا برای تخلیه درست تشکیل شود.
سنگهای رنگدانه ای در افراد با شرایط خاص پزشکی، مانند سیروز ( یک بیماری کبدی که در آن بافت جوشگاهی جایگزین بافت کبد سالم می شود ) و یا بیماری های خونی مانند کم خونی داسی شکل شایع تر است. بیلی روبین یک ماده شیمیایی است که هنگامی که کبد سلولهای قرمز خون قدیمی را از بین می برد تولید می شود برخی بیماریها از قبیل سیروز کبدی و اختلالات خونی خاصی باعث می شوند تا کبد بیلی روبین بیشتری تولید کند و سبب تشکیل سنگ شود هنگامی که کیسه صفرا نتواند بیلی روبین اضافی را تجزیه کند سبب تولید مواد سختی شده که سنگ های رنگی نامیده می شود.
عوامل خطر برای تشکیل سنگ های صفراوی کدامند؟
عوامل خطر برای ابتلا به سنگ کیسه صفرا عبارت است از:
ژنتیک - اگر افراد دیگری در خانواده شما سنگ کیسه صفرا داشته اند شما در معرض خطر سنگهای صفراوی در حال توسعه می باشید .
چاقی - این یکی از بزرگترین عوامل خطر است چاقی می تواند سبب افزایش کلسترول شود و همچنین می تواند کیسه صفرا از تخلیه کامل باز دارد.
استروژن - استروژن می تواند کلسترول را افزایش و سبب کاهش تحرک کیسه صفرا شود زنان باردار یا کسانی که قرص های ضد بارداری و یا درمان هورمونی جایگزین با سطوح بالاتری از استروژن دارند احتمال بیشتری برای تشکیل سنگ صفراوی دارند.
پس زمینه های قومی - گروه های قومی خاص، از جمله بومیان آمریکا و آمریکایی های مکزیکی، بیشتر احتمال دارد به تشکیل سنگ صفراوی مبتلا شوند.
جنسیت و سن - سنگ صفرا در زنان و افراد مسن شایع تر است.
داروهای کلسترول - برخی از داروهای کاهنده کلسترول میزان کلسترول را در صفرا افزایش می دهند که ممکن است شانس ابتلا به سنگ کلسترول را افزایش دهد.
دیابت - افراد مبتلا به دیابت تمایل به سطوح بالاتر از تری گلیسرید ( یک نوع چربی خون ) دارند که یک عامل خطر برای تشکیل سنگ کیسه صفرا است.
کاهش وزن سریع - اگر یک فرد با وزن بالا به سرعت وزن از دست بدهد کبد کلسترول اضافی ترشح می کند که ممکن است سبب تشکیل سنگ صفراوی گردد همچنین گرسنگی طولانی ممکن است سبب تشکیل سنگ کیسه صفرا شود.
چه کسی در معرض خطر سنگهای صفراوی است؟
شما ممکن است در معرض خطر باشید اگر یک یا تعداد بیشتری از عوامل خطر زیر را داشته باشید:
سن بیش از 40 سال
زن
بومی آمریکایی یا اسپانیایی تبار باشید
یک پیوند عضو و یا مغز استخوان دارید
دیابت
سیروز کبدی
یک رژیم غذایی کم کالری است که منجر به کاهش وزن سریع شود
نشانه های سنگ صفراوی چیست؟
سنگ صفرا اغلب علامتی ندارد. و سنگهای خاموش نامیده می شود فرد معمولاً در حال بررسی برای بیماری دیگری متوجه سنگ صفراوی خود می شود.
هنگامی که علائم ظاهر می شود ممکن است شامل:
درد در پشت، سمت راست و بالا یا در وسط شکم، درد در شانه راست، درد در پشت بین تیغه شانه، درد ناگهانی و به سرعت در حال تشدید که ممکن است چند دقیقه تا چند ساعت طول بکشد.
تهوع
استفراغ
تب
رنگ زرد در پوست یا چشم ( یرقان )
تهوع یا استفراغ
مدفوع با خاک رس رنگی
دیگر مشکلات دستگاه گوارش، از جمله نفخ، سوء هاضمه، سوزش سردل و گاز می باشند
به دنبال مراقبت های فوری باشید اگر شما علائم و نشانه های عوارض جدی سنگ کیسه صفرا مانند:
درد شکمی شدید که شما نمی توانید بنشینید یا یک موقعیت راحت پیدا کنید.
داشتن زردی پوست و سفیدی چشم
تب بالا یا لرز
چگونه سنگ صفرا تشخیص داده می شود؟
اگر پزشک مشکوک به سنگ کیسه صفرا شود او یک معاینه بالینی انجام می دهد و ممکن است تست های مختلف دیگر، از جمله موارد زیر را انجام دهد.
آزمایش خون - آزمایش خون ممکن است به دنبال نشانه هایی از عفونت یا انسداد و یا برای رد بیماری های دیگر درخواست شود.
سونوگرافی - این روش تولید تصویر از قسمتهای مختلف بدن است و می تواند برای شناسایی سنگ کیسه صفرا مورد استفاده قرار گیرد.
اسکن CAT - این تست از اشعه Xتخصصی برای ایجاد تصاویر متقاطع از قسمت های اندام ها و بافت های بدن است.
کوله سنتی گرافی (HIDA scann) - این آزمون می تواند تعیین کند که آیا کیسه صفرا به درستی فعالیت دارد. ماده رادیو اکتیو را به بیمار تزریق می کند تا به کیسه صفرا برسد سپس تکنسین می توانید حرکت کیسه صفرا مشاهده کند.
سونوگرافی تشخیصی - این تست ترکیبی از سونوگرافی و آندوسکوپی برای سنگ کیسه صفرا است.
رتروگراد کلانژیوپانکراتوگرافی اندوسکوپیک (ERCP) - دکتر آندوسکوپ را از طریق دهان بیمار وارد کرده و به روده کوچک می رسد سپس ماده رنگی را تزریق و اجازه می دهد تا مجرای صفراوی دیده شود .دکتر سپس می تواند حرکت سنگ کیسه صفرا که به مجرای نقل مکان داده مشاهده کند.
چگونه سنگ صفرا درمان می شود؟
سنگ های صفراوی معمولا با عمل جراحی برای خارج کردن کیسه صفرا درمان می شود این عمل جراحی کوله سیستکتومی باز نامیده می شود یک روش جدید، به نام کوله سیستکتومی لاپاروسکوپی که تهاجم کمتری داشته و دارای عوارض کمتراست لذا بیشتر استفاده می شود.
کوله سیستکتومی لاپاروسکوپی در این روش، ابزار، نور و یک دوربین از طریق چند برش کوچک در شکم منتقل می شود جراح داخل بدن را با نگاه کردن توسط یک نمایشگر ویدئویی مشاهده می کند این روش در حدود 80٪ موارد از بین بردن کیسه صفرا استفاده می شود و بعد از جراحی، بیمار شب را در بیمارستان می گذراند.
کوله سیستکتومی باز - این یک روش تهاجمی است که در آن جراح برشی در شکم برای حذف کیسه صفرا می دهد لذا بیمار برای چند روز پس از عمل جراحی در بیمارستان باقی می ماند.
اگر سنگ کیسه صفرا در مجرای صفراوی باشد کلانژیوپانکراتوگرافی رتروگراد آندوسکوپیک ممکن است برای پیدا کردن و خارج ساختن سنگ ها قبل یا در حین عمل جراحی کیسه صفرا مورد استفاده قرار گیرد.
آیا درمان غیرجراحی برای سنگ صفرا وجود دارد؟
اگر شما یک وضعیت پزشکی دارید که پزشک شما احساس می کند که شما نباید عمل جراحی سنگ صفرا انجام دهید او ممکن است داروهایActigall یا Chenix را تجویز کند این داروها با حل کردن سنگهای کلسترولی کار می کنند اسهال خفیف از عوارض جانبی هر دو دارو می باشد.
پس از سال ها مصرف دارو، سنگ های صفراوی به تدریج حل می شود ولی ممکن است با قطع دارو دوباره برگشت کند.
عوارض سنگ های صفراوی ممکن است شامل:
التهاب کیسه صفرا - سنگ کیسه صفرا که در گردن کیسه صفرا جای می گیرند می تواند به التهاب کیسه صفرا (کوله سیستیت) منجر شود کوله سیستیت می تواند سبب درد شدید و تب شود.
انسداد مجرای صفراوی مشترک - سنگهای صفراوی می توانند لوله ( مجرای که از طریق آن صفرا از کیسه صفرا یا کبد به روده کوچک می رود ) را مسدود کند و می تواند به زردی و عفونت مجرای صفرا منجر شود.
انسداد مجرای لوزالمعده - مجرای پانکراس یک لوله است که از پانکراس به مجرای صفراوی مشترک می رود ترشحات پانکراس، که به هضم غذا کمک می کند از طریق مجرای پانکراس جریان پیدا می کند سنگ کیسه صفرا می تواند سبب انسداد در مجرای لوزالمعده ای شود که می تواند به التهاب لوزالمعده (پانکراتیت) منجر شود پانکراتیت باعث، درد شکم ثابت شدید و معمولا نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارد.
سرطان کیسه صفرا - در مردمی که سابقه سنگ کیسه صفرا داشته اند خطر ابتلا به سرطان کیسه صفرا افزایش داشته است اما سرطان کیسه صفرا بسیار نادر است بنابر این حتی اگر خطر ابتلا به سرطان بالا است احتمال ابتلا به سرطان کیسه صفرا هنوز هم بسیار پایین است.
آیا می توان از تشکیل سنگ صفرا جلوگیری کرد؟
شما نمی توانید از سنگ کیسه صفرا جلوگیری کنید اما شما می توانید خطر را با استراتژی شیوه زندگی صحیح کاهش دهد. یک رژیم غذایی متعادل مصرف کنید. پرش های وعده های غذایی نداشته باشید مقادیر کافی آب در هر روز برای حفظ هیدراته بدن خود مصرف کنید. اگر شما قصد کاهش وزن دارید آن را به آرامی انجام دهید. هدف از دست دادن بیش از دو پوند ( 0.5 تا 1 کیلوگرم ) در هفته نباشد. کاهش وزن سریع ممکن است خطر ابتلا به سنگ صفرا و دیگر مشکلات سلامتی را افزایش دهد.
چاقی و اضافه وزن سبب افزایش خطر ابتلا به سنگ کیسه صفرا می شود برای رسیدن به یک وزن سالم با کاهش مقدار کالری که می خورید و افزایش مقدار فعالیت بدنی اقدام نمایید هنگامی که به یک وزن سالم رسیدید برای حفظ این وزن رژیم غذایی سالم و ورزش را ادامه ادامه دهید.
با سلام و احترام به شما مهمان عزيز: